حقوق جزای اختصاصی (2) جرایم علیه مصالح عمومی کشور | دکتر میرمحمد صادقی

كتاب حاضر مشتمل بر ۴ فصل است.
نويسنده محترم در مقدمه كتاب حاضر بيان داشته اند كه جرايمي كه در اينجا مورد بحث قرار می گیرند، شايد تا حدي ابهام آور باشند و سوال برانگیز، به اين جهت كه تمامي جرايم، امنيت كشور و آسايش عمومي را به نوعي خدشه دار مي سازند، اما اين ويژگی در برخي از جرايم، روشن تر و ملموس تر است،
به بيان ديگر، جرايمي وجود دارند كه به طور مستقيم با مفاهيم امنيت ملي و آسايش عمومي در ارتباط ميباشند.
جرايمي مثل جاسوسي، شورش يا تحريك مردم به شورش، جمع آوري اطلاعات محرمانه، سوء قصد به جان مقامات سياسي پايه، تشويق بيگانگان به اشغال كشور، كمك به دشمن اشغالگر، تهديد به بمب گذاري هواپيما و كشتي و وسايل نقليه مشابه و نظاير آن، به طور مستقيم، با حاكميت ملي و اساس و پايه هاي يك نظام و حكومت برخورد دارند و از اين رو جرايم عليه امنيت محسوب مي شوند.
از سوي ديگر جرايمي مثل جعل و قلب سكه، از باب اين كه اعتماد عمومي را نسبت به صحت اسناد و نوشتجات سلب مي كنند و در مواردي بنيان هاي اقتصادي جامعه را متزلزل مي سازند، جرايم عليه امنيت محسوب ميشوند.
در قوانين مجازات ايران راجع به جرايم عليه امنيت و اسايش عمومي، ميبينيم كه قانون گذار انها را جدا نكرده و مجموعا تحت عنوان واحد جرايم ضد امنيت داخلي و خارجي كشور بيان كرده است.
به نظر ميرسد پرهيز قانون گذار از تفكيك قايل شدن بين جرايم مورد بحث تحت هر يك از اين دو عنوان ممكن است با شك و ترديد مواجه شود، چون ممكن است اين دو با يكديگر هم پوشاني داشته باشند.
حتي برخي اصل اين تقسيم بندي را مورد ترديد قرار داده و اظهار داشته اند كه امنيت كشور يك واحد غير قابل تجزيه مي باشد، كه ممكن است توسط اتباع كشور يا افراد خارجي مورد تهديد قرار گیرد و اين امر نبايد مجوزي براي تفكيك قايل شدن بين اين جرايم باشد.
البته شايد بتوان براي اين تقسيم بندي، محمل معقولي يافت و آن اين كه برخي از جرايم پيش بيني شده در قانون با استقلال و تماميت ارضي كشور برخورد دارند مثل جاسوسي براي دشمن، تحريك نظاميان به فرار از مقابل دشمن و…از سوي ديگر برخي از جرايم عليه امنيت، بدون برخورد با استقلال و تماميت ارضي كشور، تنها به هرج و مرج و اغتشاش در داخل كشور مي انجامند مثل تحريك مردم به كشتار.
لازم به ذكر است كه امروزه در بسياري از كشورها به جاي تقسيم بندي امنيت به داخلي و خارجي، آن را با توجه به آن چه كه منافع ملي اقتضاء مي كنند.
انواعي مثل امنيت سياسي، امنيت نظامي، امنيت اقتصادي، امنيت اجتماعي و… تقسيم مي كنن