محدوده تاثیر رضاع در حرمت نکاح | دکتر سعادت مصطفوی

یکی از مباحث مهم فقهی، موارد ازدواج های محرّم از منظر فقه امامیه است.

این موضوع در کتاب النکاح در آثار فقهی به تفصیل بیان و مورد تحقیق قرار گرفته است.

به طور معمول فقهاء در نکاح محرّم سه عامل (نسب، سبب، رضاع) را بر می شمارند. از این میان عامل «رضاع» به سبب این که از تاسیسات خاص در این حوزه محسوب است، دارای جایگاه ویژه ای است. فقهاء معظّم در این رابطه مطالب زیادی را نگاشته اند که این تحقیقات یا در لابلای مباحث کتاب النکاح و یا بصورت قاعده فقهی در کتب قواعد فقه و یا در قالب تک نگاری های فقهی به صورت رساله ها مستقل به انجام رسیده است.

ویژگی های این محصول

اساس تحقیق در این نوشتار، یکی از موضوعات مطرح شده در قاعده رضاع است. در واقع در بحث رضاع دو محور اصلی وجود دارد. یکی محدوده ی تاثیر رضاع و دیگری شرایط تحقق آن است.

در سببیّت رضاع در حرمت نکاح دو بحث اساسی مطرح است: ۱٫ محدوه ی تاثیر رضاع در حرمت نکاح ۲٫ ارکان و شرایط تحقق رضاع، اما آنچه در این نوشتار محور تحقیق است دایره تاثیر رضاع با وجود همه ارکان و شرایط تحقق آن است.

سوال اصلی و مهم در این رابطه این است که قاعده رضاع نسبت به چه روابط نسبی عامل نشر حرمت است؟

پاسخ صحیح به این سوالات مستلزم تحقیق جامع در مستندات روایی و مبانی فقهی در این زمینه است و سعی بر آن است در این نوشتار این مهم به سرانجام رسد و در یک بررسی عملی، مصادیق و موارد روابط رضاعی با توجه به مبانی فقهی مطرح شده، بیان و مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد.